ŞİİRİ
SEÇTİ
pulları soyulur balığın
kanatları yolunur kuşun
uçurtmalar şaşkın
dengesiz her şey.
gitmek niye yakışıyordu sana
yine de balığı parlak, kuşları özgür hatırla.
fotoğraflar, fotoğraflarda unuttuğun
gülüşlerin
sahi ne saklardın gülüşünde,
hala bilemedim.
rüzgar mı esti
yoksa biriyle mi seviştin yeni
neden darmadağın saçların
ve aklın?
aynaları sevmezdi
miyoptu gözleri uzakları göremezdi
bundandır Tanrıyı hiç bilmedi
devleti ise pek sevmezdi.
Yere düştük bir gece
Sirkeci’de
‘’Taptık ulan sana taptık ulan İstanbul !’’
diyecekti
Atilla’yı
bilseydi,
şiiri
hiç sevmedi.
Sirkeci garında gitmişti giden adam
kalmıştı bayan kırmızı kaban
son sarılmayı katladı, almadı çantası
gözlerinden taştı
tramvaylar geldi, tramvaylar gitti
yıllar sonra sözlerini değil
gözlerini değil
gidişini hatırlamak ne acı sevgili
hiç başlamadı bir aşk
ya da başlamayan şeyler hiç bitmezdi.
olamadık bir aşk hikayesi,
şiir olmayı seçti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder